گزارش عدد کروموزومی از جنس astragalus بخش onobrychoide از تیره fabaceae در ایران

Authors

حسین ریاحی

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران آناهیتا حدیدچی

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران مسعود رنجبر

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

abstract

در مطالعه حاضر، گزارش عدد کروموزومی میتوزی برای 10 جمعیت متعلق به شش گونه از جنس astragalus بخش onobrychoidei شامل: a. aduncus، a. arguricus، a. cancellatus، a. lilacinus و a. vegetus ارایه شده است. تمام گونه های مطالعه شده دیپلوئید هستند و عدد 16=x2=n2 را نشان می دهند که با عدد کروموزومی پایه پیش بینی شده 8=x مطابقت دارد. علاوه بر این، مطالعات میوز تعداد کروموزوم 16=x2=n2 را برای a. aduncus21 و a. brevidens همچنین 32=x4=n2 را برای a. vegetus99 نشان داد. اگرچه جفت شدگی بی والان ها و تفکیک کروموزوم ها در این گونه عادی است، لیکن برخی ناهنجاری ها در طی میوز در این گونه مشاهده می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

گزارش عدد کروموزومی از جنس Astragalus بخش Onobrychoide از تیره Fabaceae در ایران

در مطالعه حاضر، گزارش عدد کروموزومی میتوزی برای 10 جمعیت متعلق به شش گونه از جنس Astragalus بخش Onobrychoidei شامل: A. aduncus، A. arguricus، A. cancellatus، A. lilacinus و A. vegetus ارایه شده است. تمام گونه‌های مطالعه شده دیپلوئید هستند و عدد 16=x2=n2 را نشان می‌دهند که با عدد کروموزومی پایه پیش‌بینی شده 8=x مطابقت دارد. علاوه بر این، مطالعات میوز تعداد کروموزوم 16=x2=n2 را برای A. aduncus21 ...

full text

بررسی سیتوتاکسونومی جنس Vicia از تیره Fabaceae در ایران

برای بررسی سیتوتاکسونومی جنس Vicia در ایران، از 40 تاکسون مختلف از 13 بخش جهت مطالعه کروموزوم‌ها در مرحله متافاز میتوز استفاده شد. کمترین عدد دیپلوئید مشاهده شده برابر با 10 و بیشترین برابر با 28 بود. در میان اعداد دیپلوئید شمارش شده 3 عدد پایه کروموزومی در تاکسون‌های جنس Vicia در ایران (x=5, 6, 7) مشاهده شد. بر این پایه، این جنس دارای دو سطح دیپلوئیدی و تتراپلوئیدی در ایران است. در تاکسون‌های ...

full text

بررسی کاریوتیپی و گزارش جدید عدد کروموزومی جنس Echinops L. از ایران

Echinops یکی از جنس‌های تیره گل آفتابگردان است که با 72 گونه در ایران معرفی شده است. بررسی کاریوتیپی بر روی 18 جمعیت از 7 گونه Echinops از شیب جنوبی بخش مرکزی البرز ایران صورت گرفت تاکسون‌ها اعداد کروموزومی 2n=30, 32, 34, 36 را نشان دادند اعداد کروموزومی 5 گونه شامل E. cephalotes, E. chorassanicus, E. macrophyllus, E. robustus, E. elbursensis برای اولین بار گزارش شدند. چندین عدد کروموزومی پایه ...

full text

مطالعه کاریوتیپی و گزارش عدد کروموزومی جدید در برخی گونه‌های سرده فرفیون، تیره Euphorbiaceae در ایران

عدد کروموزومی و کاریوتایپ 15 گونه از سرده فرفیون از بخشه­های مختلف موجود در ایران مورد بررسی قرار گرفت. عدد کروموزومی چهار گونه شامل، E. polycaulis (2n=18)، (2n=18)  E. inderiensis، E. phymatosperma (2n=16) و E. gypsicola (2n=54) برای اولین بار گزارش می­شود. همچنین نتایج مطالعه حاضر برای 11 گونه­ دیگر مورد مطالعه، تایید کننده پژوهش­های پیشین بود. وجود دو تیپ هسته­ای دیپلویید وتتراپلویید برای گو...

full text

بررسی سیتوتاکسونومی جنس vicia از تیره fabaceae در ایران

برای بررسی سیتوتاکسونومی جنس vicia در ایران، از 40 تاکسون مختلف از 13 بخش جهت مطالعه کروموزوم ها در مرحله متافاز میتوز استفاده شد. کمترین عدد دیپلوئید مشاهده شده برابر با 10 و بیشترین برابر با 28 بود. در میان اعداد دیپلوئید شمارش شده 3 عدد پایه کروموزومی در تاکسون های جنس vicia در ایران (x=5, 6, 7) مشاهده شد. بر این پایه، این جنس دارای دو سطح دیپلوئیدی و تتراپلوئیدی در ایران است. در تاکسون های ...

full text

مطالعه عدد کروموزومی و رفتار میوز در شش جمعیت Onobrychis melanotricha Boiss. از بخش Heliobrychis از جنس اسپرس در ایران

جنس اسپرس (Onobrychis Mill.)با حدود 130 گونه در 9 بخش از بقولات علوفه‌ای ارزشمندی است که اساساً در نواحی معتدل شمالی پراکنش دارد، اگر چه مرکز اصلی تنوع آن شرق مدیترانه و جنوب غربی آسیاست. بخش Heliobrychis بزرگترین بخش این جنس است که دارای حدود 21 گونه در ایران است. در این پژوهش عدد کروموزومی و رفتار میوزی در 6 جمعیت از گونه Onobrychis melanotricha Boiss. بررسی شده است. همه جمعیت‌های مورد مطالعه ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
تاکسونومی و بیوسیستماتیک

جلد ۶، شماره ۲۱، صفحات ۷۱-۸۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023